– پس از چهار سال وقفه به نظر می‌رسد رهبران ژاپن، کره جنوبی و چین در نشستی با یکدیگر دیدار کنند که “در اولین زمان ممکن” برگزار خواهد شد. برخی برگزاری آن نشست را نشانه‌ای از گرم شدن روابط و یک خبر مثبت ژئوپولیتیکی قلمداد می‌کنند. ژاپن و کره جنوبی در تشویق چین به منظور مهار بخش غیر قابل پیش بینی کره شمالی با یکدیگر اجماع نظر دارند.
به گزارش به نقل از آن‌هرد، پس از پرتاب اخیر ماهواره توسط کره شمالی، کره جنوبی یک توافق نامه نظامی را به حالت تعلیق درآورد و ژاپن از چین خواست تا قطعنامه‌های سازمان ملل علیه کره شمالی را با استناد به مسائل مربوط به عدم پایبندی اخیرش اجرا کند. از سمت پکن احتمالا انگیزه برای همکاری با کره جنوبی، کاهش رشد اقتصادی چین و در نتیجه تمایل به همکاری تجاری بیش‌تر است. چین هم چنین ممکن است امیدوار باشد که بتواند بین کره جنوبی، ژاپن و ایالات متحده با دیدگاه بلند مدت ریاست جمهوری احتمالی ترامپ و احتمال از سرگیری جنگ تجاری شکاف ایجاد کند.
با این وجود، علیرغم آن که چین از آغاز دوباره معامله ترامپ با پیونگ یانگ از جایی که متوقف شده بود لذت نخواهد برد، اما چندان ناراضی نیز نخواهد بود. اگرچه ممکن است نوع دیپلماسی ترامپ گاهی خنده دار به نظر برسد (او کیم جونگ اون را مرد موشکی کوچک نامید)، اما می‌توان ادعا کرد که این دیپلماسی نسبتا موثر بود و کره شمالی در طول سال‌های زمامداری ترامپ به طور مشخصی ساکت‌تر شده بود.
چین همچنین از مشاهده پایان جنگ در اوکراین با نتیجه مصالحه‌ای که برای روسیه مطلوب تلقی می‌شود و به نظر می‌رسد طرح ترامپ نیز همین باشد خوشحال خواهد شد حتی اگر به نظر برسد که تعهد “۲۴ ساعته” او عملی نمی‌شود. در مورد ژاپن و کره جنوبی هر دو کشور انتخابات آمریکا در سال ۲۰۲۴ را از نزدیک زیر نظر خواهند داشت و به این فکر می‌کنند که نتیجه آن بر امنیت‌شان تاثیرگذار خواهد بود بنابراین، منطقی به نظر می‌رسد که آن چه را که اکنون می‌توانند برای بهبود روابط با چین انجام خواهند داد.
ژاپن تحت رهبری “شینزو آبه” روابط نزدیکی با ترامپ داشت (روسای جمهور جمهوری خواه همیشه در توکیو مورد علاقه هستند) و به نظر می‌رسید که این دو رابطه خوبی با یکدیگر داشتند. با این وجود، بعید به نظر می‌رسد که این رابطه در دوره زمامداری دولت تکنوکرات چپگرای تحت رهبری “فومیو کیشیدا” تکرار شود، اما در صورت پیروزی ترامپ روابط احتمالا صمیمانه خواهد بود، زیرا ترامپ عاشق ژاپن است. روابط او با کره جنوبی با اختلافات بر سر هزینه پایگاه‌های ایالات متحده بسیار ناهموار بود، اما مذاکرات او با رهبر کره شمالی در سال ۲۰۱۸ محبوبیت اش را در کره افزایش داد.
یک دیدگاه جایگزین این است که ابتکار برگزاری اجلاس سران در واقع از سوی ایالات متحده و بدان خاطر مطرح شده که نگرش آن کشور نسبت به مسائل منطقه در واکنش به منازعه در خاورمیانه تغییر کرده است.
“کوئیچی ناکانو” استاد سیاست در دانشگاه سوفیا در توکیو معتقد است که ایالات متحده خواهان کاهش تنش در منطقه است بنابراین به ژاپن و کره جنوبی آزادی عمل بیش تری در روابط خود با چین داده شده است. او آن اجلاس را به مثابه یک آرامش یا آتش بس موقت در پاسخ به شرایط استثنایی در مورد ژاپن و کره جنوبی و به عنوان اعطای رضایت نامه‌ای از سوی یک شریک ارشد می‌داند.
مسائل و تنش‌های جدی هنوز باقی مانده و هنوز هیچ کس در مورد این اجلاس هیجان زده نشده است. با این وجود، همان طور که چرچیل یکبار گفته بود: “مهارت‌های ارتباطی خوب نابودی روابط را متوقف می‌کند” این خوش بینی وجود دارد که رهبران کشور‌ها در یک اتاق گردهم جمع شوند. در چنین لحظه نادری که هر سه کشور خواسته‌هایی را از یکدیگر مطرح می‌کنند برگزاری نشست دست کم تنش‌ها را کاهش می‌دهند و ممکن است در مسائل سطح پایین به نتایجی دست یابند که می‌تواند بستری برای ساختن آینده باشند. با وجود تمام بدبینی‌هایی که در غرب درباره ریاست جمهوری ترامپ وجود دارد به نظر می‌رسد در شرق، کم‌تر درباره پیروزی احتمالی او در انتخابات نگرانی وجود دارد.